Pliki dodatkowe
Słowa kluczowe
przewodnictwo elektryczne
Jak cytować
Abstrakt
Tkanka ludzka wykazuje czynne i bierne właściwości elektryczne. Czynną nazywamy zdolność do samoistnego wygenerowania potencjału czynnościowego, bierną jest przewodzenie ładunków elektrycznych. Ciało ludzkie jest nie tylko wrażliwe na oddziaływanie zewnętrznego pola elektromagnetycznego, ale także samo je generuje. Jedną z metod klinicznych, wykorzystujących odpowiedź elektryczną tkanek biologicznych na doprowadzone do nich zewnętrzne pole elektromagnetyczne jest spektroskopia bioimpedancyjna. Metody bioimpedancyjne znalazły szerokie zastosowanie, m.in. w dietetyce do oceny poziomu elektrolitów w organizmie. Celem przeprowadzonych badań było wykazanie wpływu zmian częstotliwości zewnętrznego sygnału elektrycznego na bioimpedancję tkanki ludzkiej. Badania przeprowadzono w Zakładzie Bioniki i Bioimpedancji Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego na dziesięcioosobowej grupie młodych, zdrowych studentów płci żeńskiej w wieku 19-24 lat. Do pomiaru użyto elektrod umieszczonych na szyi i palcu każdego uczestnika badania, do których doprowadzono przewody sygnałowe i pomiarowe z analizatora impedancji HIOKI 3522 - 50 LCR. Analizowanym parametrem była wartość rezystancji skóry wskazanych segmentów ciała ludzkiego w zależności od zmian częstotliwości pola elektromagnetycznego w określonym zakresie 500Hz -100kHz. Analiza wykazała, że istnieje odwrotnie proporcjonalna zależność między zmianą częstotliwości pola elektromagnetycznego a wartością bioimpedancji, co oznacza, że wzrost częstotliwości skutkuje spadkiem rezystancji tkanek. Badanie określiło również wpływ ukrwienia segmentu ciała ludzkiego oraz stopnia nawilżenia skóry na wzrost wartości bioimpedancji.
Bibliografia
Pander T., Czabański R., Reografia impedancyjna, skrypt Politechniki Śląskiej w Gliwicach, Gliwice 2010.
Pawlicki G., Pałko T., Golnik N., Gwiazdowska B., Królicki L., Biocybernetyka i Inżynieria Biomedyczna pod red. Macieja Nałęcza, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2002, Fizyka Medyczna tom 9, rozdział 8, ISBN 83-87674-37-0.
Lewitt A., Mądro E., Krupienicz A., Podstawy teoretyczne i zastosowanie analizy impedancji bioeletrycznej BIA, Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii 2007, tom 3, nr 4, ISSN 1734–3321.
Grimnes S., Martinsen Ø.G.: Bioimpedance and Bioelectricity Basics. Academic Press, 2008.
Traczyk W., Fizjologia człowieka w zarysie, PZWL, Warszawa 1989, rozdział 1, 2 i 5, ISBN 83-200-1370-4.
Sokołowska – Pituchowa J., Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny, Wydanie VIII, PZWL, Warszawa 2008, ISBN 978–83–200 –3917-7.
Biedermann T., Human eccrine sweat gland cells can reconstitute a stratified epidermis, rozprawa doktorska, Archiwum Uniwersytetu w Zurychu, Zurych 2011.
Freinkel RK, Woodley DT. The biology of the skin. Hurley HJ. Rozdział 3: The eccrine sweat glands: structure and function. Parthenon Publishing 2001.