Weryfikacja systemu do planowania leczenia w brachyterapii metodą TLD
PDF

Słowa kluczowe

dozymetria termoluminescencyjna
system do planowania leczenia
brachyterapia
dawka

Jak cytować

Matuszak, Natalia. 2017. “Weryfikacja Systemu Do Planowania Leczenia W Brachyterapii Metodą TLD”. Zeszyty Naukowe Wielkopolskiego Centrum Onkologii 14 (4): 116-24. https://doi.org/10.21641/los.14.4.47.

Abstrakt

   Zjawisko termoluminescencji jest jedną z fundamentalnych metod luminescencji. Po napromienieniu, luminofor uwalnia energię zgromadzoną w postaci światła, o intensywności proporcjonalnej do pochłoniętej dawki. Emisja światła jest możliwa po uprzedniej ekspozycji promieniowaniem jonizującym bądź UV, a następnie wygrzaniu. Krzywe termoluminescencyjne obrazują efekt liniowego wzrostu temperatury, którym jest rejestracja ilości emitowanych kwantów luminescencji. Miarą pochłoniętej dawki jest amplituda piku równa scałkowanej powierzchni pod krzywą TL.

   Część fizyczną badań, obejmującą pomiary termoluminescencyjne przeprowadzono w Zakładzie Fizyki Jądrowej i Jej Zastosowań Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Wszystkie czynności eksperymentalne dotyczące brachyterapii i tym samym wymagające użycia pożądanej aparatury zrealizowano w Zakładzie Radioterapii Katowickiego Centrum Onkologii.

   Weryfikacja opierała się na korelacji wyników dawek z planów leczenia, opartych na odmiennych algorytmach formalizujących obliczenia rozkładu dawki, z dawkami uzyskanymi na drodze pomiaru termoluminescencyjnego.

   Analiza wykazała, że metoda dozymetrii termoluminescencyjnej może być wykorzystana  do weryfikacji dawek generowanych przez system planujący leczenie. Zgodność wyników jest możliwa przy uwzględnieniu wszystkich parametrów fizycznych pomiaru oraz warunków biologicznych.

PDF

Bibliografia

Niewiadomski T. Dozymetria termoluminescencyjna w praktyce, Raport IFJ nr 1550/D, 1991.

Furetta C., Weng P.S.: Operational Thermoluminescence Dosimetry. World Scientific Publishing. Co.Pte.Ltd, Singapur, 1998.

Skowronek J. Broszura dla studentów Wydziału Lekarskiego AM: Brachyterapia. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań, 2004.

Bulski W., Kawczyńska M.-Współczesna brachyterapia, Inżynier i fizyk medyczny. s. 58-63, 2/ 2013.

Deptała A. Onkologia w praktyce. Warszawa, 2006.

Krzakowski M. Onkologia kliniczna. Tom I, Warszawa, 2006.

Mark J. Rivard M. J., Coursey B. M. et al.: Update of AAPM Task Group No. 43 Report: A revised AAPM protocol for brachytherapy dose calculations, 2004.

Beaulieu L., Tedgren A. C., Carrier J.F., Davis S.D., Mourtada F., Rivard M.J., Thomson R.M., Verhaegen F., Wareing T.A., Williamson J.F.: Report of the Task Group 186 on model-based dose calculation methods in brachytherapy beyond the TG-43 formalism: Current status and recommendations for clinical implementation, 2012.

Ślosarek K. Podstawy planowania leczenia w radioterapii na podstawie skryptu kursu: Praktyczne aspekty współczesnej radioterapii. Polskie Towarzystwo Onkologiczne, Oddział Śląski, Gliwice, 2007.

Broszura: Brachytherapy appliccators and accessories; Nucletron an Elekta Company, 2012.

Wszyscy autorzy pracy muszą wyrazić pisemną zgodę na jej publikację. Oświadczenie pierwszego autora, że wszyscy współautorzy zapoznali się z praca i wyrazili zgodę na jej publikację jest również akceptowane. W momencie przyjęcia pracy do publikacji wszelkie prawa do jej wykorzystania przechodzą na właściciela czasopisma i jego praw autorskich. Praca nie może zostać opublikowana w żadnym innym wydawnictwie do czasu wykorzystania jej przez Redakcję Czasopisma. Po opublikowaniu praca pozostaje własnością Wielkopolskiego Centrum Onkologii, a jakiekolwiek jej wykorzystanie w całości lub w części, bez względu na nośnik i język, możliwe jest tylko po uzyskaniu pisemnej zgody Redakcji, która jest wyłącznym wydawcą i dystrybutorem czasopisma , z podaniem źródła.

Downloads

Download data is not yet available.